Historia Erosa i Psyche jako tantryczna ścieżka transformacji
Historia Erosa i Psyche jest wspaniałą reprezentacją Ścieżki Świadomości, która dąży do zjednoczenia z tym, co większe ze źródłem. To co pragnie
w każdym z nas wznieść się do boskości, pozostając jednocześnie silnie ukorzenionym w tym ziemskim świecie.
To czym pragnął bym się z wami podzielić dotyczy rozwoju Świadomości – Psyche w jej związku ze zwierzęcym impulsem Życia – Erosem, ale kim jest Eros? W mitologii greckiej ma kilka reprezentacji. Czasami jest pierwotnym bóstwem które jest siłą z której narodził się świat, jest tez Miłością jeszcze nie seksowną, która będzie towarzyszyć narodzinom Afrodyty,
a zatem ludzkiej Miłości / Pragnienia. Ale Eros jest również synem Afrodyty, Hellenizowanej wersji Isztar- Inany , Wielkiej Bogini źródłem wszystkiego. Jest więc źródłem Życia ale także postacią wcieloną i widoczną w naszym codziennym życiu tej zasady przyciągania, która porusza cząstki,atomy, planety i żywe istoty. Eros jest nie tylko abstrakcją siłą fizyczną, ale także osobistym doświadczeniem tej siły przyciągania która popycha Nas do pragnienia drugiej istoty.
Siła przyciągania
To impuls mężczyzny do kobiety lub kobiety wobec mężczyzny, ta siła która popycha nastolatków ku sobie, ta siła życia która skłania młodych ludzi do założenia rodziny i posiadania dzieci, i do końca naszego życia tworzy tę silę przyciągania do drugiej istoty. Z drugiej strony Psyche jest zwykłą świadomością ego, które przychodzi na świat, szuka drugiego, ma problemy ze znalezieniem tej drugiej istoty, a jednocześnie nie może połączyć się
z mocą życia, dopóki nie zdecyduje się na długa ścieżkę inicjacji.
Ta podróż to droga, którą ludzka jaźń będzie musiała podróżować, aby otworzyć się na pełną świadomość życia. Afrodyta reprezentuje kuszący element Boskości, który wystawa Ego na próbę, dopóki nie zdamy sobie sprawy z błędu swojej próżności.
Początkowo, podobnie jak Psyche, intelekt jest postrzegany jako równy bogom. Ale to próżność ego nieustannie poszukuje potwierdzenia
i „pozytywnej oceny”. Postać reprezentowana tutaj przez Afrodytę, jest odpowiedzialne za rzucanie nam wyzwania, zapraszając nas, abyśmy ruszyli naszą ścieżką. Bogini tutaj odgrywa rolę bodźca przeznaczenia, które nigdy nie przestaje nas prowokować, cały czas stawia przed Nami przeszkody, próby aby pomóc nam odrzucić wszystkie nasze wierzenia, osądy i przywiązania o tym, co myślimy, że jesteśmy.
W tej opowieści przypomina Szatana w Księdze Hioba, który testuje najbardziej wierzących. Oboje są tylko ciemnymi obliczami boskości, które stawiają nas przed lustrem naszej własnej próżności, która jest właśnie „lustrem psychiki”.
Pierwszy etap
Na pierwszym etapie mitu gdy Psyche nie widzi Erosa, jest to zwykłe życie
z materialnymi osiągnięciami, wypełnione małymi seksualnymi i miłosnymi satysfakcjami, które jednak z czasem okazują się głęboką nudą dla naszej duszy. Ponieważ wewnętrznie, jest to proste koabitowanie samoświadomości Psyche i pożądającego pragnienia Erosa. Nie zdajemy sobie sprawy z tego, że jesteśmy głęboko kochani przez Boga i tak naprawdę nie jesteśmy zadowoleni z naszego codziennego życia, chociaż „mamy wszystko, aby być szczęśliwym”. Może to potrwać lata, dopóki wszystko idzie jako tako. To znaczy, dopóki moc życia pozostaje w cieniu i daje pewną satysfakcję świadomości, która może być zaspokojona przez jakiś czas.
Dla wielu sytuacja ta się nie zmieni i spokojnie dożywają sobie do uczciwie wypracowanej emerytury. Ale niektórzy, napędzani ciekawością, nudą lub dreszczem strachu przed nieznanym, będą pragnęli pójście dalej. Przekraczając porządek i reguły dane przez Erosa.
Psyche odrzuca rutynę swojego zwykłego życia i w momencie utraty wszystkiego, dopiero zaczyna swoją drogę indywiduacji. Indywiduacja jest kluczowa w naszym procesie życiowym. którą często nazywamy po prostu Droga. Aby odbyć tę podróż, która kieruje Nas ku Naszej własnej esencji, wyzwaniem nie jest już nieświadome współistnienie ego i Jaźni, ale Unia Świadomości i moc Życia. Wtedy to rozpoczyna się długa ścieżka inicjacji dla jaźni, która przejdzie wiele trudności i przeżyje trudny czasy,
z którego może wyłonić się zwycięsko, ufając wewnętrznym siłom życiowym, które pomagają Psyche w postaci energii zwierząt. (mrówki) lub duchowe moce (orzeł Zeusa, który reprezentuje trzecie oko). Aż do Wieży, wyprostowany obiekt mineralny reprezentujący męskość, który pozwoli jej pokonać strażników śmierci jest to wędrówka jaką odbywamy
w podróżach szamańskich.
Ostatnia próżność ego: wiara, że maść, która ma wywoływać duchowe piękno, może doprowadzić ją do miłości Erosa, do duchowego zjednoczenia. Po tych wszystkich próbach jaźń wciąż nie zrozumiała, że nie znajdzie Miłości w sztuczności, ale tylko poprzez pokorę i dlatego tylko rozpad ego otworzy przed nią drzwi Boskiej Miłości autentyczne. Dlatego Psyche musi praktycznie umrzeć, aby zostać ożywionym przez Życie -Erosa które zawsze ją kochało.
Zjednoczenie Erosa i Psyche
Koniec opowieści to chwila kiedy Eros i Psyche mogą w końcu zjednoczyć się przed Zeusem i dotrzeć do Jedności. W tym jest zawarta cudowna reprezentacja ścieżki tantrycznej, w której ja stopniowo przetransformuje się aby spotkać Jaźń.
Na ścieżce, gdzie próby są konsekwencjami naszych przekonań, naszych ran dzieciństwa i czasu dojrzewania i ogólnie naszego ego, które nie jest
w stanie pojąc ze cały czas czegoś chce, zamiast poddać się boskiej miłości
i opiece. A stawka jest wysoka, ponieważ jest zjednoczeniem naszej duszy
i życia jakie przezywamy tu na ziemi w szczęściu i miłości.
Historia Erosa i Psyche jest wspaniałą reprezentacją Ścieżki Świadomości, która dąży do zjednoczenia z tym, co większe ze źródłem.
To co pragnie w każdym z nas wznieść się do boskości, pozostając jednocześnie silnie ukorzenionym tu na ziemi .