Wewnętrzna Przemiana

Przemiana wewnętrzna to wielowymiarowy wątek pojawiający się zarówno w nurtach filozoficznych, literaturze i pracy klinicznej, gdzie centrum stanowi człowiek i jego przemiana w otaczającym go świecie. Poszukiwanie sensu życia dotyczy nas wszystkich, niemniej jednak zagonieni w codziennym życiu, nie zawsze zadajemy sobie pytania, czym jest życie i jaką ma dla nas wartość. Czy można żyć odczuwając spełnienie, czy jest to mit, który tworzy się w odmętach ciągłego deficytu. Czym jest szczęście i miłość, czym jest relacja z sobą i z drugą osobą? Kim jestem dla świata i jakie są moje talenty, którymi mogę się dzielić z innymi? W jaki sposób mogę wciąż pełny udział w życiu rodziny i społeczeństwa, by żyć wypełniony radością wewnętrzną?

Świat zewnętrzny jest pełen zdarzeń, które dotykają naszego wnętrza, z którymi nie zawsze sobie radzimy. Często się zdarza, że przyspieszamy w nadmiarze różnych okoliczności, zamiast zwolnić po to tylko, by mieć chwilę refleksji nad samym sobą i swoim miejscem w życiu. To jak postrzegamy siebie ma wpływ na to, jak działamy, jak się czujemy, ma wpływ na nasze zdrowie psychiczne i fizyczne.

Człowiekiem rządzi często wewnętrzny przymus, tak zwane ‘iluzoryczne ja’, wypełnione iluzjami, które tworząc relacje ze światem zajmuje miejsce ‘prawdziwego ja’. Iluzje tworzą pancerz, który zaciska nas coraz bardziej i nie dopuszcza ożywczych emocji. Pancerz ten w w niektórych nurtach psychoterapii i terapii posturalnej ciała jest nazywany ‘pancerzem charakterologicznym’. Zamknięci w nim przestajemy oddychać pełną piersią. Przestajemy czuć. Pancerz buduje się całe nasze życie na poziomie mentalnym, czyli naszych myśli, zablokowanych i zaciskających się coraz bardziej emocji, i na poziomie ciała, które odbiera bodźce, reaguje na nie i nie wyrażone kumuluje wewnątrz. Nasze mięśnie stają się napięte, bo są odzwierciedleniem wewnętrznych konfliktów. Nasze ‘wewnętrzne ja’ z całym spektrum marzeń, dążeń, potrzeb zamknięte w sarkofagu prowadzi walkę z zamykającym nas coraz bardziej pancerzem.

Skąd się bierze ten pancerz? To przede wszystkim historia naszego dzieciństwa, pierwsze zakodowane reakcje na otaczający nas świat, relacja z matką i ojcem, której wzorzec jest tak głęboko w nas zakotwiczony, że powielamy go całe nasze życie w różnych odmianach. Wzorzec ten generuje te same emocje co w dzieciństwie i żeby sobie z nimi poradzić, tworzymy mentalne usprawiedliwienia, które są powielane z pokolenia na pokolenie. Powstają sztywne formy zachowań zakodowane w naszych ciałach, które mają też wpływ na to, jak myślimy (mówimy wtedy o sztywnym myśleniu), jak odbieramy świat, jakie mamy relacje w rodzinie i z bliskimi, mają wpływ na naszą pracę i satysfakcję zawodową. Jak wyjść z tego zaczarowanego kręgu? Jak przywrócić sobie godność i miłość do samego siebie? Jak dotrzeć do 'prawdziwego ja’, do swojej wewnętrznej prawdy?

Mamy dużo możliwości tak zwanej pracy nad sobą, poprzez różne formy psychoterapii, pracę z ciałem, tantrę i szamanizm. Niemniej jednak najważniejsze jest otworzenie się na siebie, na prawdę o sobie, głęboko w nas musi być pragnienie zmiany siebie i konsekwentne działanie w tym kierunku. A wtedy nasza relacja z samym sobą i ze światem zmienia się. Zaczynamy żyć pełnią, z dystansem do siebie i do zdarzeń, uczymy się kochać, a radość jest naszym towarzyszem.